İki Farklı Materyal ve Bağlayıcı Ajanın Kopma Dirençlerinin Süt Dişlerinde Değerlendirilmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada, indirekt olarak hazırlanan ve farklı adeziv rezin bazlı ajanlar ile süt dişlerine yapıştırılan kompozit ve kompomer onleylerin kopma dirençlerinin değerlendirilmesi amaçlandı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çürüksüz 20 adet süt dişinin kökleri, kronlarından ayrıldı. Kron kısımları, okluzal yüzeye paralel şekilde kesilerek homojen bir dentin tabakası elde edildi. Işık ile birincil ve polimerizasyon fırını ile ikincil polimerizasyon uygulanarak kompozit ve kompomer onleyler hazırlandı. Diş örnekleri, kullanılacak materyallere göre 4 gruba ayrıldı: Grup1(Kompozit onley+Çok aşamalı yapıştırma ajanı), Grup 2(Kompozit onley+Self-adeziv yapıştırma ajanı), Grup3(Kompomer onley+Çok aşamalı yapıştırma ajanı), Grup4(Kompomer onley+Self-adeziv yapıştırma ajanı). Kompozit ve kompomer onleyler yapıştırılan diş örneklerinden çubuk şeklinde örnekler hazırlandı, mikrogerilim test cihazında kopma değerleri kaydedildi ve Mann Whitney-U testi ile karşılaştırıldı.
BULGULAR: Elde edilen 59 test örneğinin kopma değerlerinin 2.5-15.8MPa arasında değiştiği görüldü. Restorasyon materyalleri arasında (Grup 1-3/Grup 2-4) farklılık bulunmazken (p>0.05), yapıştırma ajanları arasında (Grup 1-2/Grup 3-4) anlamlı farklılık olduğu (p<0.01) görüldü. Çok aşamalı adeziv rezin bazlı yapıştırma ajanı ile yapıştırılan örneklerin kopma direnci daha yüksek bulundu.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Aşırı madde kayıplı süt dişlerinin restorasyon başarısının arttırılmasında, ışık ile polimerizasyonun yanı sıra ısı ile de polimerizasyon sağlanarak indirekt restorasyonlar uygulanması avantaj sağlamaktadır. Çok aşamalı adeziv rezin bazlı yapıştırma ajanı başarılı olmakla birlikte içeriğine, üretici firma önerilerine özen gösterilmesi önem taşımaktadır.

The Evaluation of Fracture Resistance of Two Different Materials and Bonding Agents in Primary Teeth

INTRODUCTION: This study aimed to evaluate fracture resistance of indirect composite/compomer onlays bonded to primary teeth with different adhesive resin based agents.
METHODS: Roots of 20 non-carious primary teeth were separated from their crowns. Crowns were cut parallel to occlusal surface and a homogeneous dentin layer was obtained. Primary polymerization with light and secondary polymerization with polymerization furnace were applied to prepare composite/compomer onlays. Tooth samples were divided into 4 groups according to materials: Group1(Composite onlay+Multi-step adhesive agent), Group2(Composite onlay+Self-adhesive agent), Group3(Compomer onlay+Multi-step adhesive agent), Group4(Compomer onlay+Self-adhesive agent). Rod-shaped samples were prepared from tooth samples, fracture values were recorded in micro-tensile test device and compared with Mann Whitney-U test.
RESULTS: Fracture values of obtained 59 test samples varied between 2.5-15.8MPa. While there was no difference between restoration materials (Group 1-3/Group 2-4)(p>0.05), there was a significant difference between bonding agents (Group 1-2/Group 3- 4)(p<0.01). Fracture resistance of the samples bonded with multi-step adhesive resin based agent was found to be higher.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It is advantageous to apply indirect restorations by polymerizing with heat as well as by light for increasing restoration success of extensively damaged primary teeth, multi-step adhesive resin based agent is successful, however to take care of its content and manufacturer's recommendations is important.