COVID-19 Pandemisinin Protetik Diş Tedavisi Klinik Uygulamalarındaki Bulaş Riskine Etkisi

GİRİŞ ve AMAÇ: Türk diş hekimlerinin protetik diş tedavisi uygulamaları ve farklı yüzey tiplerinde COVID-19 bulaşına yönelik farkındalık ve tutumlarının değerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Diş hekimliği öğrencileri, mezun diş hekimleri ve protetik diş tedavisi uzmanlarının katıldığı çalışmada elektronik anket sistemi kullanılmıştır. Katılımcılara 9 soruluk bir anket hazırlanmış olup, tüm soruların cevaplandığı formlar çalışmaya dahil edilmiştir. Elde edilen verilerin analizi SPSS V23 programı ve ki-kare testi kullanılarak gerçekleştirilmiştir(p<0,05).
BULGULAR: Çalışmaya katılanların %39,1’i öğrenci, %39,3’ü diş hekimi ve %21,6’sı ise uzman hekimdir (N=3400). SARS-CoV-2 bulaşı açısından en riskli protetik uygulamalar, diş kesimi (p=0,027) ve vuruk alma (p=0,031) olarak belirlenmiştir. Virüsün aerosol içindeki canlılık süresi değerlendirmesi gruplar arasında farklılık oluştururken (p=0,003), diğer yüzey tiplerine (plastik, çelik, kağıt/karton ve bakır) yönelik değerlendirmelerde fark saptanmamıştır (p>0,05). Aerosol oluşturan aktivitelerin değerlendirilmesinde uzman hekimlerin farkındalığı anlamlı düzeyde daha yüksek bulunmuştur (p=0,024). Tüm gruplarda dental tedavi sırasında pleksi fanus kullanımına yönelik olumlu bir tutum izlenmiştir (p=0,680).
TARTIŞMA ve SONUÇ: COVID-19 sürecinde, Türk diş hekimleri aerosol oluşumu ve riskine yönelik yeterli farkındalık göstermişlerdir. Koruyucu ekipman kullanımına yönelik olumlu bir tutum sergilenmesine rağmen, yüzey tiplerine yönelik güncel bilgi düzeyinin arttırılması gerekmektedir.

The Effect of COVID-19 Pandemic on Transmission Risk in Clinical Applications for Prosthetic Dentistry

INTRODUCTION: Evaluation of Turkish dentists’ awareness and attitudes towards COVID-19 transmission on different surface types and prosthodontic practices.
METHODS: An electronic questionnaire system was used in this study involving dentistry students, graduate dentists, and prosthodontists. A survey with 9 questions was prepared for the participants, and forms in which all questions were answered were included. Data were analyzed using the SPSS V23 program and chi-square test (p <0.05).
RESULTS: 39.1% of the participants were students, 39.3% were dentists and 21.6% were prosthodontists (N = 3400). The riskiest prosthodontic practices in terms of COVID-19 transmission were identified as tooth preparation (p=0.027) and abrading dentures (p=0.031). While awareness of the viability time of the virus for aerosol varied between groups (p = 0.003), no difference was found in terms of other surfaces (plastic, stainless steel, paper/cardboard, copper) (p> 0.05). Prosthodontists' awareness was found to be significantly higher in the evaluation of aerosol-generating activities (p = 0.024). During dental treatment, a positive attitude towards plexiglass box use was observed in all groups (p = 0.680).
DISCUSSION AND CONCLUSION: During COVID-19, dentists showed sufficient awareness of aerosol formation and risk. Although there is positive attitude towards protective equipment, the current level of knowledge about surface types needs to be upgraded.