Üç Farklı Solüsyonun Streptococcus mutans ve Enterococcus faecalis Üzerine Antimikrobiyal Etkinliklerinin Değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmanın amacı üç farklı ağız çalkalama solüsyonunun oral patojenlerden Streptococcus mutans ve Enterococcus faecalis’e karşı antimikrobiyal etkinliğinin değerlendirilmesidir.
Yöntem: Bu çalışmada, klorheksidin, oktenidin hidroklorür ve antimikrobiyal enzimler içeren üç farklı ağız çalkalama solüsyonunun S. mutans ve E. faecalis üzerine antimikrobiyal etkinliği, agar difüzyon yöntemi kullanılarak incelendi. Antimikrobiyal solüsyonlar 5 mm çapındaki antibiyogram disklerine emdirilerek, besiyerlerine yerleştirildi. Besiyerleri enkübe edildi. 24, 48 ve 72. saatlerde oluşan inhibisyon zonları milimetrik olarak ölçüldü ve fotoğraflandı. Elde edilen veriler istatistiksel olarak ANOVA ve Bonferroni testleri kullanılarak değerlendirildi.
Bulgular: Octenisept ve Kloroben’in antimikrobiyal etkilerinin istatistiksel olarak anlamlı olduğu tespit edildi (p<0,05). Octenisept’in E. faecalis üzerine antimikrobiyal etkisinin diğer solüsyonlardan daha fazla olduğu belirlendi (p<0,05). Buna karşılık Kloroben’in antimikrobiyal etkisinin S. mutans üzerinde diğer solüsyonlardan daha fazla olduğu tespit edildi (p<0,05).
Sonuç: Ağız çalkalama solüsyonlarının, test mikroorganizmaları üzerinde farklı derecelerde antimikrobiyal etkilerinin olduğu saptandı.

Antibacterial Effectiveness of Three Different Mouthrinse Solutions on Streptococcus mutans and Enterococcus faecalis

Objective: The aim of this study was to evaluate the antibacterial effectiveness of three different mouthrinse solutions on two oral pathogens; Streptococcus mutans, Enterococcus faecalis.
Methods: The antibacterial effect of three mouthrinses, containing antibacterial enzymes, chlorhexidine or octenidine hydrochloride, on S. mutans and E. faecalis were investigated by the agar plate diffusion method. Antibiogram disks with a diameter of 5 mm were saturated with antimicrobial solutions and placed onto the mediums. The mediums were incubated. The inhibition zones were measured and photographed at 24, 48, and 72- hour. The data were statistically evaluated by using ANOVA and Bonferroni tests.
Results: The antimicrobial efficiencies of Octenisept and Kloroben were statistically significant (p<0.05). Octenisept was found more effective on E. faecalis than the other mouthrinse solutions (p<0.05). However, the antimicrobial efficiency of Kloroben on S. mutans was significantly more than the other solutions (p<0.05).
Conclusion: All mouth rinse solutions had different antimicrobial effects on test microorganisms.