Zirkonya seramik ile kompozit rezin siman arasındaki bağlanma direnci üzerine yüzey hazırlama tipinin etkisi

AMAÇ: Zirkonya seramik restorasyonların adeziv simantasyonu için seramik yüzeyini hazırlama yöntemlerinin kompozit rezin siman ile zirkonya seramik ara yüzeyindeki bağlanma direnci üzerine etkilerini incelemek ve bağlanma direnci açısından etkili olan en iyi yöntemi belirlemektir.
YÖNTEMLER: Bu çalışmada, her bir grupta 60 adet örnek olacak şekilde toplam 6 adet grup oluşturuldu. Oluşturulan 6 grup, kullanılan 2 farklı yapıştırma sistemine bağlı olarak 2 alt gruba ayrıldı. Daha sonra alt gruplar da termal döngü uygulanıp uygulanmamasına göre 2’şer alt gruba daha ayrıldı. Böylece her bir yüzey hazırlama sistemi için toplam 4 adet alt grup oluşturuldu. 360 adet 3 mm çapında ve 4 mm yüksekliğinde kompozit örnek hazırlandı. Simantasyon aşamasında toplam 6 farklı yüzey hazırlama işlemi (Yüzey işlemi yok, Kumlama, Kumlama+Ceramic Primer, Kumlama+Metal/Zirconia Primer, CoJet, Rocatec) uygulandı ve her bir yüzey hazırlama işlemi için 2 farklı kompozit rezin siman (Panavia F ve Multilink Automix) ve her bir siman için termal döngü uygulanıp uygulanmamasına göre 2 alt gruba daha ayrıldı. Kesme deneyi Universal test cihazında 0.5 mm/dak hızda yapıldı. Elde edilen verilerin istatistiksel analizinde üç yönlü varyans analizi yapıldı (p<0.05). Zirkonya seramik yüzeyini hazırlama yöntemlerini tek tek karşılaştırmak için Tukey testi uygulandı (p<0.05).
BULGULAR: En yüksek bağlanma direnci değeri 18.25 MPa ile kumlama sonrası Ceramic Primer ajanın uygulandığı Multilink ile simante edilen ve termal döngü uygulanmayan örneklerde elde edildi. İstatistiksel olarak en düşük bağlanma direnci değeri hiçbir yüzey hazırlama işleminin uygulanmayıp Multilink ile simante edilen ve termal döngü uygulanan örneklerde elde edildi (p<0.05).
SONUÇ: Çalışmanın bulgularına göre zirkonya seramik kullanılarak hazırlanan restorasyonların kompozit rezin siman zirkonya seramik ara yüzeyindeki bağlanma direnci açısından uygulanabilecek en iyi yöntemler kumlama işlemi sonrası Ceramic Primer ya da Zirconia Primer ajan uygulamaktır.

Effect of surface conditioning on bond strength between zirconia ceramic and composite resin luting agent

OBJECTIVE: The aim of this study was to evaluate the effect of conditioning systems on the bond strength between composite resin cement and zirconia ceramic surface and to determine the best systems in respect to bond strength.
METHODS: In this study, 60 samples were prepared for each group and 6 groups were prepared in respect to surface conditioning system. Each group was divided into 4 subgroups according to thermalcycling and luting agent. Totally 360 composite specimens were prepared in 3 mm diameter and 4 mm height. Six different conditioning systems (no conditioning, sand blasting, sand blasting+Ceramic Primer, sand blasting+Metal/zirconia Primer, CoJet, Rocatec) before cementation procedure. Two different composite resin luting cements (Panavia F and Multilink automix) were used for each surface conditioning system. The sShear bond strength were measured with a Shimadzu Universal Testing Machine (Model AG-50kNG). A knife-edge shearing rod at a crosshead speed of 0.5 mm/min was used. Data were statistically analyzed with 3-way ANOVA and Tukey’s test was used for post hoc analysis (p<0.05).
RESULTS: Specimens that were luted with Multilink after applied sandblasting and Ceramic Primer exhibited highest bond strength value at 18.25 MPa (p<0.05). On the other hand, specimens that were luted with Multilink without surface conditioning after thermal cycling exhibited lowest bond strength value (p<0.05).
CONCLUSION: Within the limitations of this study, in the cementaetion procedure applying Ceramic Primer or Zirconia Primer after sandblasting exhibited better result in respect to bond strength between zirconia ceramic and composite resin cement.