Gelı̇şı̇msel Mı̇ne Defektlerı̇nı̇n Epı̇demı̇yolojı̇k Değerlendı̇rı̇lmesı̇: Bı̇r Güncelleme

Gelişimsel mine defektleri; normal mine dokusundan daha düşük kalitede mine dokusuyla kendisini gösteren, mine dokusunun gelişimi sırasında bir yıkım oluşması ya da gelişiminin duraklaması sonucu ortaya çıkan kalıtsal ya da edinsel olabilen defektlerdir. Minenin gelişimindeki bozuklukların etiyolojisi; genetik, sistemik, lokal veya çevresel faktörleri içermektedir. Defektin şiddeti, genellikle defektin meydana geldiği gelişim aşamasına ve ayrıca defektin kapsamına ve süresine bağlıdır. Gelişimsel mine defektleri; lokalize ve generalize olarak olarak ve ayrıca kalıtsal (genetik) ve edinsel (çevresel) olarak sınıflandırılabilmektedir. Çalışmalar, gelişmiş ülkelerde ve sağlıklı çocuklarda GMD prevalansının süt dentisyonda %10-%49 ve daimi dişlerde %9-%63 arasında olduğunu bildirmektedir. Gelişimsel mine defektlerinin doğru bir şekilde teşhisi oldukça önemlidir. Bu defektlerin tedavisinde aile, hekim ve hasta iş birliği gerekli olmaktadır. Tedavi yaklaşımı, erken teşhis ve koruyucu tedavi odaklı olmalıdır. Ancak günümüzde bu defektler, çocuklarda ve ergenlerde giderek artan bir diş tedavisi yüküne neden olmaktadır. Gelecekte koruyucu diş hekimliği uygulamaları politikalarının yaygınlaşmasıyla bu defektlerin daha erken yaşlarda tespit edilerek tedavisi ve prognozu açısından daha umut vaad edici sonuçlar elde edilebileceği düşünülmektedir.

Epidemiological Evaluation of Developmental Enamel Defects: An Update

Developmental enamel defects are hereditary or acquired defects that manifest themselves with enamel tissue of lower quality than normal enamel tissue, and occur as a result of destruction or cessation of development during the development of enamel tissue. The etiology of developmental enamel defects includes genetic, systemic, local or environmental factors.The severity of the defect often depends on the stage of development at which the defect occurs, as well as the extent and duration of the defect.Developmental enamel defects can be classified as localized and generalized, as well as inherited (genetic) and acquired (environmental).Studies report that the prevalence of developmental enamel defects in developed countries and healthy children is between 10%-49% in primary dentition and 9%-63% in permanent dentition.Diagnosis of developmental enamel defects is very important.Collaboration of family, physician and patient is required in the treatment of these defects. The treatment approach should be focused on early diagnosis and preventive treatment. Today, however, these defects cause an increasing burden of dental treatment in children and adolescents.It is thought that with the spread of preventive dentistry practices in the future, these defects can be detected at earlier ages and more promising results can be obtained in terms of treatment and prognosis.