Maksiller Sinüs Ogmentasyonu ile Eş Zamanlı İmplant Yerleştirilmiş Hastalarda İmplant Kaybı ile İlişkili Risk Faktörlerinin Retrospektif Olarak Değerlendirilmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu retrospektif çalışmada, lateral yaklaşım ile maksiller sinüs ogmentasyonu uygulanmış ve implantların eş zamanlı olarak yerleştirildiği hastalarda, implant kaybı ile ilişkili risk faktörlerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2015 Ocak ile 2018 Aralık ayları arasında maksiller sinüs ogmentasyonu uygulanmış 36 hastada toplam 105 implant retrospektif olarak incelenmiştir. Yaş, cinsiyet, implant yapısı, boy, çap ve yeri, kullanılan kemik grefti ve bariyer membran, sinüs membran perforasyonu, greft kaybı, greft enfeksiyonu ve rezidüel kemik yüksekliği ile kaybedilen implantlar değerlendirilmiştir. İmplant sağkalım oranları toplam yerleştirilen implant sayısına göre yüzdelik olarak hesaplanmış ve implant kaybı ile ilişkili risk faktörlerini belirlemek için Multiple Lojistik Regresyon analizi yapılmıştır.
BULGULAR: Yüz beş implantın 10’u kaybedilmiştir. İmplant sağkalım oranı %90.4’tür. Makineyle işlenmiş boyun yapısına sahip implantların, implant kaybına yol açması olasılığının pürüzlü boyun yapısına sahip implantlara göre 12,96 kat daha fazla olduğu (p=0,018) ve rezidüel kemik yüksekliğindeki 1 mm'lik artışla implant kaybı olma olasılığının yaklaşık %71 azaldığı (p=0,012) bulunmuştur.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızdan elde edilen sonuçlara göre, makineyle işlenmiş boyun bölgesine sahip implantların kullanımı ve 4 mm’nin altında rezidüel kemik yüksekliği implant kaybı riskini arttırmaktadır.

Retrospective Analysis of Risk Factors Related Implant Loss in Patients with Maxillary Sinus Augmentation and Simultaneous Implant Placement

INTRODUCTION: This retrospective study aimed to evaluate the risk factors associated with implant loss in patients who underwent maxillary sinus augmentation with lateral window technique and simultaneous implant placement.
METHODS: Thirty-six patients, who underwent maxillary sinus augmentation, and 105 implants were retrospectively analyzed between January 2015 and December 2018. Age, gender, implant structure, length, diameter and location, bone graft, barrier membrane, sinus membrane perforation, graft loss, graft infection, residual bone height and failed implants were recorded. Implant survival rate was calculated as a percentage of the total implant number, and Multiple Logistic Regression analysis was performed to identify the risk factors associated with implant loss.
RESULTS: Of the 105 implants, 10 were lost, and implant survival rate was %90.4. There was found that the implants with machined collar surface were 12.96 times more likely to result in implant loss than the implants with rough collar surface (p=0.018), and a 1mm increase in residual bone height was approximately 71% less likely to result in implant loss (p=0.012).
DISCUSSION AND CONCLUSION: According to the results of the study, the use of implants with machined collar surface, and residual bone height less than 4 mm could increase the risk of implant loss.