Tavşan palatal mukozasında beş farklı sutur materyaline doku reaksiyonunun değerlendirilmesi

AMAÇ: Bu çalışmada, intraoral uygulamalar için ipek, kromik gut, polipropilen, polyester ve poliglaktin 910 sütür materyallerine karşın lokal doku reaksiyonunun değerlendirilmesi amaçlandı.
YÖNTEMLER: Yirmi altı adet erkek Yeni Zelanda tavşanının palatal mukozasına her hayvanda beş biyomateryalin hepsi olacak şekilde 118 sütür konuldu. Hayvanlar yumuşak bir diyetle beslendi. Histolojik incelemeler yapılmak üzere hayvanların yaşamları 2, 4 ve 8. günlerde sonlandırıldı. Sütür materyallerini de içeren yumuşak doku örnekleri ışık mikroskopisi için hazırlanarak sütür traktusu üzerindeki eozinofil infiltrasyonu dahil enflamatuvar sahalar değerlendirildi.
BULGULAR: Sütür sahasında (Z1) ikinci günde, sütür materyalleri arasında anlamlı farklılık gözlenmedi. Dördüncü günde, polipropilen ve katgütte Z1 çapı poliglaktin 910’a göre daha küçük gözlendi. İpek, katgüt, polipropilen ve poliglaktin 910’a kıyasla sekizinci günde dakron da daha geniş Z1 çapı bulundu. Dakron grubunda sekizinci günde ortalama Z2 çapı, katgüt (p<0,05) ve poliglaktin 910’a (p<0,01) göre daha geniş bulundu. Ayrıca ipek materyalin Z2 çapı poliglaktin 910’a göre de anlamlı şekilde geniş gözlendi (p<0,05). Kullanılan sütür materyallerinin eozinofil değerleri arasında anlamlı farklılık bulunmadı (p>0,05).
SONUÇ: Bu çalışmanın sınırları içerisinde, ipek ve dakron sutur materyallerinin dokuda daha şiddetli enflamatuvar reaksiyon oluşturduğu söylenebilir. Cerrahi uygulamalarda cerrahlar, intraoral kullanım için sutur materyalleri seçerken bölgede oluşacak doku reaksiyonlarını da dikkate alması gerekmektedir.

Evaluation of the tissue reaction of five different suture materials in rabbit palatal mucosa

OBJECTIVE: The objective of this study was to evaluate local tissue reactions at silk, chromic gut, polypropylene, polyester, and polyglactin 910 suture materials for intraoral applications.
METHODS: One hundred eighteen sutures were placed into the palatal mucosa of 26 male New Zealand rabbits so that each animal included all five biomaterials. The animals were fed a soft diet and decapitated 2, 4, or 8 days after suture placement. Soft tissue specimens including suture materials were prepared for light microscopy to determine the inflammatory zones including eosinophil infiltration on the suture tract.
RESULTS: No significant differences were observed in the sutural zone diameter (Z1) between the suture materials at the 2nd day. At the 4th day, polypropylene and catgut had a lesser Z1 diameter compared to polyglactin 910. Dacron presented the widest mean Z1 diameter compared to polyglactin 910 (p<0.01), catgut (p<0.01), polypropylene (p<0.05) and silk (p<0.05) at the 8th day. On the day 8, the largest mean Z2 diameter was observed in dacron group compared to the mean Z2 values of catgut (p<0.05) and polyglactin 910 (p<0.01). Also the mean Z2 values of silk were significantly wider compared to polyglactin 910 (p<0.05). There was no difference between the eosinophil scores of the suture materials (p>0.05).
CONCLUSION: Within the limitations of the present study, it may be said that silk and dakron sutures apparently induced more severe inflammatory reactions. When selecting a suture material for intraoral use the surgeons should take into consideration the tissue reaction caused by materials.