Bu derleme, ortodontik ankraj amaçlı kullanılan mini vidaların tarihsel gelişimi, endikasyonları, boyutlarının ve lokalizasyonlarının belirlenmesi, ve temel uygulama yöntemleri hakkında biligiler sunmaktadır.

This review presents the historical evolution of mini screws and summarizes the principles of applications regarding screw sizes, application sites and fundamental placement methods.

Dişeti oluğu sıvısı (DOS) kendine özel yapısı nedeniyle periodontal sağlık ve hastalık hakkında bilgi verme potansiyeline sahiptir. Bu yapısı nedeniyle sıvının teşhis basamağında önemli veriler sunabileceği düşünülmektedir. DOS örneklerinin elde edilmesi girişimsel olmayan ve objektif değerlendirmeye izin veren bir süreç olması, bölgesel düzeyde incelemelere olanak vermesi tanısal potansiyelinin önemli bir unsurunu oluşturmaktadır. DOS’nın elde edilmesinde kullanılan değişik yöntemler vardır. Her değerlendirme yönteminin kendisine ait avantaj ve dezavantajları mevcuttur. Günümüzde henüz kabul edilmiş ideal DOS örnekleme protokolü mevcut değildir. Son yıllarda ideal bir DOS örnekleme stratejisinin geliştirilmesine yönelik önerilere literatürde sıklıkla rastlanmaktadır. Birçok çalışmada örneklemelerin elde edilmesi sürecinde hacimsel ve içerik değişimlerine neden olabilecek bazı potansiyel faktörlerin gözetilmesi gerekliliğinin altı çizilmektedir. Bu faktörlerden bazıları ana hatlarıyla; DOS elde edilmesi ve hacminin belirlenmesi sürecinde dikkat edilmesi gereken hususlar ve çevresel (buharlaşma, oda sıcaklığı-nem vb.) faktörlerdir.
Bu derlemenin amacı DOS’nın elde edilmesi ve değerlendirme sürecinde metodolojik açıdan, sıvıya etki edebilecek potansiyel faktörleri (kısmen veya tamamen kontrol edilebilen-edilemeyen) ele almak ve sistematik olarak irdelemektir.

Gingival crevicular fluid (GCF) have the potential to give diagnostic information regarding periodontal health or disease status. GCF collection is a non-invasive, objective and site-specific assessment that can be used for diagnostic purposes. GCF measures are also highly sensitive to sampling techniques. It gives different collection methods to evaluate GCF volume and contents. Each method has its own advantages and disadvantages. A ideal GCF sampling protocol does not exist at the present time. In recent years, the need of an ideal GCF sampling strategy is frequently mentioned. The need for standardization of some factors with the potential for altering volume and content are frequently underlined. Some of these factors are depended on sampling procedures, methods of evaluation of the amount of fluid collected and environmental (evaporation, room humidity and temperature) factors.
This review has the purpose to evaluate the factors which has the potential to affect a accurate sampling.

Genetik polimorifzmler ile çeşitli medikal hastalıkların, kronik immun ve enflamatuvar durumların ilişkilerini inceleyen çalışmalar son on yılda bir artış göstermiştir. Günümüzde periodontal araştırmalar bu büyüyen alana katkıda bulunmaktadırlar. Bu yeni araştırmalar, gen ürünlerinin birbirleri ile olan fonksiyonel ilişkileri ve çevresel ajanlarla olan ilişkilerini anlamaya katkı sağlayan, genomu anlama yönünde de etkilemektedir. Bu araştırmaların sonuçları ışığında, periodontitisi de içine alan birçok hastalık için genetik temellerinin olduğuna dair kanıtlar ortaya çıkmaktadır. Bu kanıtlar da, hastalıkların genetik temellerini anlarsak hastalık riskini belirlemeye yönelik genetik testler ve etiyoloji temelli tedavilerin gelişimi de yakın zaman da gerçekleşecektir, fikrini desteklemektedir. Sonuç olarak, periodontal hastalıkların hastalık riskini belirlemede kullanılan genlerin allelik çeşitliliğini tanımlamak oldukça önemlidir.

The scientific literature during the last ten years has seen an increase in the number of reports claiming links for genetic polymorphisms with a variety of medical diseases, particularly chronic immune and inflammatory conditions. Recently, periodontal researchs have contributed to this growth area. These new researchs effect the understanding of the genome which, in turn, has permitted the functional relationships of gene products with each other and with environmental agents to be understood. As a result of this knowledge explosion, it is evident that there is a genetic basis for most diseases, including periodontitis. This realization has fostered the idea that if we can understand the genetic basis of diseases, genetic tests to assess disease risk and to develop etiology-based treatments will soon be reality. Consequently, it is important to identify the allelic variants of genes that can be used to assess disease risk for periodontal diseases.

AMAÇ: Çalışmada, klinik değerlendirmelerde kullanılan bazı periodontal muayene yöntemlerinin periimplant tanıdaki etkinliği, birbirleriyle olan ilişkileri karşılaştırılmak suretiyle incelendi.
YÖNTEMLER: Diş ve implantlar aynı ağızda, aynı çenede ve simetrik veya aynı diş grubu yerine konulmuş şekilde eşleştirilerek, 54 diş ve implant çalışmaya dahil edildi. Silness-Löe plak indeksi (Pİ), Löe-Silness gingival indeksi (Gİ), sondalamada kanama (SK), cep derinliği (CD), ataşman seviyesi (AS) ve dişeti oluğu sıvısı hacmi (DOSH)/perimplant oluk sıvısı hacmi (PİOSH) çalışma parametreleri olarak değerlendirildi.
BULGULAR: Diş grubunda Pİ ve Gİ, Pİ ve CD, Pİ ve DOSH; Gİ ve SK, Gİ ve CD, Gİ ve AS, Gİ ve DOSH; SK ve DOSH; CD ve AS, CD ve DOSH arasında pozitif bir ilişkininin varlığı tespit edildi (p<0.05). İmplant grubunda pozitif yöndeki ilişkiler Pİ ve Gİ, Pİ ve SK; Gİ ve SK, Gİ ve PİOSH; CD ve AS, CD ve PİOSH; AS ve PİSH arasında bulundu (p<0.05).
SONUÇ: Çalışma sonuçlarımız, bazı periodontal tanı yöntemleri arasındaki pozitif ilişkilerin, periimplant tanı yöntemi olarak kullanıldıklarında da geçerli olabileceğini göstermektedir. Bu bulgu, periimplant hastalıkların periodontal hastalıklardakine benzer süreçlerle geliştiği fikrini desteklemektedir.

OBJECTIVE: In the study, effectiveness of some periodontal examination methods, which are routinely utilized in the clinical assessments, as periimplant diagnostics were evaluated by comparing the correlations amongst them.
METHODS: Fiftyfour implants and teeth that were matched to be in the same mouth, same jaw and symmetrical or correspondingly were included in the study. Silness-Löe plaque index (PI), Löe-Silness gingival index (GI), bleeding on probing (BOP), pocket depth (PD), attachment level (AL) and gingival crevicular fluid volume (GCFV)/perimplant sulcular fluid volume (PISFV) were utilized as the study parameters.
RESULTS: There were positive correlations between PI and GI, PI and PD, PI and GCFV; GI and BOP, GI and PD, GI and AL, GI and GCFV; BOP and GCFV; PD and AL, PD and GCFV in the tooth group (p<0.05). The positive correlations were between PI and GI, PI and BOP; GI and BOP, GI and PISFV; PD and AL, PD and PISFV; AL and PISFV in the implant group (p<0.05).
CONCLUSION: These results reveal that the positive correlations amongst some periodontal examination methods may also be valid when they are used as periimplant diagnostics. This finding confirms that periimplant diseases resemble the periodontal disease progression processes.

Kısmi pulpotomi zarar görmüş enflame koroner pulpanın cerrahi olarak uzaklaştırıldığı, vital bir pulpa tedavisidir.
Yirmiiki yaşında bayan hasta alt ikinci molar dişindeki derin çürük şikayeti ile kliniğimize başvurdu. Diş elektrik pulpa testine normal sınırlar içersinde yanıt verdi. Hastanın hikayesinden spontan ağrı, mobilite ya da perküsyona hassasiyet olmadığı saptandı.
Radyolojik muayene dişi çevreleyen periodontal ligamentte bir miktar genişleme olduğunu gösterdi. Dişe hiperplastik pulpa tanısı konuldu.
Dişe vazokonstrüktörsüz bir lokal anestezik uygulandı. Ampüte edilen pulpa dokusu üzerine MTA yerleştirildi ve kavite çinko oksit öjenol içerikli geçici siman ile kapatıldı. Hasta, 24 saat sonra, ilgili dişinden kaynaklı herhangi bir postoperatif şikayeti olup olmadığını öğrenmek üzere çağrıldı. Herhangi bir hassasiyet olmadığı gözlendi. Geçici dolgu aseptik koşullarda kaldırılıp, MTA üzerine cam iyonomer kaide yerleştirildi. Aynı seansta diş kompozit rezin ile restore edildi.
Bir yıllık kontrollerin sonunda, çevre periodontal dokularının sağlıklı olduğu, dişin vitalitesini koruduğu; estetik ve fonksiyon açısından memnun edici düzeyde olduğu gözlendi.
Hiperplastik pulpitisli daimi molar dişlerde gerçekleştirilecek pulpotomi işlemlerinde MTA, kalsiyum hidrokside alternatif olabilir.

Partial pulpotomy is a pulp therapy in which a portion of damaged and inflamed coronal pulp tissue is removed surgically.
A 22-year-old female suffering from profound caries defect in her mandibular second molar was referred to our clinic. Tooth responded within normal limits to electrical pulp tests. No history of spontaneous pain, mobility or tenderness to percussion was noted.
Radiographic examination revealed an enlargement towards the periodontal ligament of the tooth. It was diagnosed as hyperplastic pulpitis.
A local anesthetic without vasoconstrictor was applied to the tooth. MTA was placed over the amputated pulp tissue and covered temporarily with zinc oxide–eugenol cement. The patient was re-called after 24 hours to asses if there was any sense of postoperative pain caused by the treated tooth. No postoperative sensitivity was noted. The temporary restoration was removed under aseptic conditions; MTA was then covered with glass ionomer cement. In the same appointment, the tooth was restored with composite resin.
Examinations 1 year after the treatment revealed success with the observance of normal function, aesthetics with a vital pulp and healthy surrounding periodontal structures.
MTA may be useful as a substitute for calcium hydroxide in pulpotomy procedures of permanent molars with hyperplastic pulpitis.

Tek diş eksiklikleri; oral implant, adeziv köprü restorasyonları ya da geleneksel metal destekli porselen restorasyonlarla giderilebilir. Son yıllarda; fiberle güçlendirilmiş kompozitlerden hazırlanan köprü restorasyonları, metal destekli restorasyonlara oranla daha fazla talep görmektedir. Bu tip restorasyonlarda fazla preparasyon yapılmaması; dentin hassasiyeti veya periodontal dokularda enflamasyon riskinin az olmasını sağlar. Bu tip restorasyonlar; ekonomik olması, geri dönüşümlü bir tedavi olması, klinik ve laboratuvar işlemlerinin kısa ve kolay olması gibi avantajları nedeniyle sıklıkla tercih edilirler. Makalemizde, üst lateral diş eksikliğinde hazırladığımız, fiberle güçlendirilmiş kompozit rezinden yapılmış 3 adet adeziv köprü olgusu sunulmuştur. 1 yıllık takip süresi sonunda yapılan tüm restorasyonlarda herhangi bir başarısızlık görülmemiştir.

The replacement of single tooth could be performed with an oral implant,adhesive bridges and conventional of fixed porcelain-fused to metal prosthesis.In recent years; fiber reinforced bridge restorations see more demands according to metal supported restorations.In this alternative treatment, not making preparation; minimizes the risk of dentin sensivitiy and periodontal tissue inflammation.These restorations often preferable because of the advantages of economical,a reversible form of treatment,short and easy chairside and laboratory procedures.
In the article, It was presented that three fiber reinforced adhesive bridge case report, which we prepare in the maxillar lateral tooth loses. No failure was occured in all restorations after one-year follow up period.

Çocuk hastalarda mandibular kırıklara sık olarak rastlanmaz. Pek çok olguda iskeletsel gelişim ve sürmemiş dişlerin bulunması nedeniyle, plak ve vidaların kullanıldığı rijid internal fiksasyon tedavisi yerine konservatif tedavi tercih edilir. Konservatif tedavi ve daha az invaziv tedavi seçenekleri uygulanması çocuk hastalarda olası riskleri azaltmak için gereklidir. Bu makalede, alt çeneye ait ölçü modeller üzerinde elde edilen splintin cicummandibular tellerle fiksasyonu ile tedavi edilen 2 olgu sunulmaktadır. Hastalarda splintler üç hafta süreyle tutularak tedavi edilmişlerdir.

Mandibular fractures in the pediatric population are uncommon. The conservative treatment is in most cases advocated before the use of internal rigid fixation with plates and screws because they have a negative effect on skeletal growth and unerupted teeth. Knowledge of conservative and less invasive treatment options is essential in order to minimize these potential risks. This article presents two pediatric patients who were managed acrylic splints constructed on the mandibular plaster models and fixed in place with circummandibular wires. The splints were left in place for 3 weeks and the patients were successfully treated.