GİRİŞ ve AMAÇ: Dental travmanın önlenmesi ve travma sonrası sürecin yönetilmesi; yeterli bilgi, hızlı karar verme ve acil eylem yeteneği
gerektirir. Ebeveynlerin dental travmanın önlenmesi ve travma anında atılacak adımlar hakkında yeterli bilgi ve farkındalığa sahip
olmasıyla oluşabilecek komplikasyonlar engellenebilir. Bu çalışmanın amacı ebeveynlerin çocuklarda süt ve daimi diş yaralanmaları
hakkındaki bilgi düzeyi ve tutumlarını araştırmaktadır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya çocukları için Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Pedodonti Anabilim
Dalına rutin diş muayenesi ve tedavisi için başvuran 300 ebeveyn dahil edildi. Ebeveynlerin bilgilendirilmiş gönüllü olur formunu
imzalamaları ve anket formlarını yanıtlamaları beklendi.
BULGULAR: Dental travma hakkında bilgi düzeyini ölçen soruların tamamı için ebeveynlerin doğru cevap yüzdesi %67,8’dir. Ebeveynlerin
%97,67'si daha önce dental travma hakkında eğitim almadığını bildirmiştir. Ebeveynlerin %80’i diş yaralanmaları hakkında daha fazla
bilgi elde etmek istediğini, %13,67’ü ise bu konuda kararsız olduğunu belirtmiştir. Ebeveynlerin süt dişi intrüzyonu, daimi diş kron kırığı
ve avülsiyonunun tedavisi hakkında bilgi düzeyi ise yetersiz bulunmuştur.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Ebeveynlerin dental travma konusundaki bilgi düzeyi, yaş ve cinsiyet kriterlerinden bağımsız olarak yetersizdir.
Yaralanmayı takiben diş hekimine başvurma bilincine sahip olmaları ve travma ile ilgili eğitime ilgi duymaları olumlu bir bulgudur.
INTRODUCTION: Prevention of dental trauma and management of post-traumatic process requires sufficient knowledge, rapid decision
making and immediate action ability. Complications canmay be prevented by the parents having sufficient knowledge and awareness
about the prevention and management of dental trauma. The aim of this study is to investigate parents' knowledge level and attitudes
about primary and permanent tooth injuries in children.
METHODS: The study included 300 parents who consulted for routine dental investigation and treatment to the Kahramanmaras Sutcu
Imam University Faculty of Dentistry Paediatric Dentistry for their children. Parents were expected to sign the informed volunteer
consent form and respond to the questionnaire forms.
RESULTS: The percentage of correct answers of the parents is 67.8% for all the questions that measure the knowledge level towards
dental trauma. 97.67% of parents reported that they had not received any education towards dental trauma. 80% of parents stated
that they wanted to get more information about dental injuries, while 13.67% stated that they were undecided about this. The
knowledge level of the parents regarding to the treatment of primary tooth intrusion, permanent tooth crown fracture and avulsion was
found insufficient.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Parents' knowledge level towards dental trauma is insufficient regardless of age and gender criteria. It is
a positive finding that they were aware of refer to the dentist following the injury and interested in education about trauma.