Dentin sklerozu; odontoblast uzantılarının uyaranlar karşısında faaliyete geçmesi sonucu dentin kanalcıklarının minerallerle kısmen veya tamamen tıkanmasıyla karakterize dentin dokusunda gözlenen yapısal bir değişikliktir. Klinik olarak bu durum sıklıkla çürüksüz servikal lezyonlarda karşımıza çıkmaktadır. Sklerotik dentinin asit ve adeziv rezin uygulamasına verdiği yanıt normal dentinden farklılıklar gösterebilmektedir. Bu durum klinik olarak sklerotik lezyonlara uygulanan restorasyonlarda başarısızlıklara yol açabilmektedir.
Bu derlemenin amacı fizyolojik ve patolojik uyaranlar sonucu dentin dokusunda gözlenen değişiklikleri ve sklerotik dentine bağlanmayı inceleyen laboratuar ve klinik çalışmaların sonuçları ışığında farklı adeziv sistemlerin sklerotik dentine bağlanma performanslarını değerlendirmektir.
Dentin sclerosis is a structural variation of dentin characterized by a partial or complete obliteration of dentin tubules by minerals, caused by the stimulation of productive activity of odontoblastic processes against the stimuli. Clinically, this variation is commonly observed in non-carious cervical lesions. Sclerotic dentin is known to respond to etching and bonding differently than how normal dentin responds. This may lead to the failure of restorations in sclerotic lesions.
The aim of this review was to evaluate the variations in dentin due to physiological and pathological stimuli and bonding performance of different adhesive systems to sclerotic dentin based on the laboratory and clinical studies related to these topics.