Tek Köklü Dişlerde Periodontal Kemik Kaybı Dağılımının Belirlenmesi: Radyolojik Değerlendirme

Amaç: Bu araştırmada hazırlayıcı faktörlerin etkisi altında olmayan diş gruplarında interproksimal bölgelerde alveol kemiği kaybının radyolojik incelenmesi ve periodontal yıkımın daha fazla etkilediği bölgelerin belirlenmesi hedeflenmiştir.
Yöntem: 279 hastanın 1667 dişinden elde edilen periapikal radyografilerde tek köklü dişler çevresindeki alveol kemiği yıkımı diş hekimliği kumpası ile ölçülmüş ve diş tiplerine göre değerlendirilmiştir. Sonuçların değerlendirilmesinde çeneler arası karşılaştırmalarda ı-testi,grupların karşılaştırılmasında ise tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır.
Bulgular: Alt çenede alveol kemiği yıkımının daha fazla olduğu ve diş grupları birbirleri ile karşılaştırıldığında fazla yıkımın keser dişlerinde olduğu ve ardından küçük azıların ve kaninlerin geldiği belirlenmiştir.
Sonuç: Diş grupları arasında alveol kemiği kaybı belirgin farklılıklar göstermektedir. Bu fark kök yüzey alanından kaynaklanabilir, ancak araştırmanın sınırları bu varsayımı doğrulayabilecek nitelikte değildir.

Determination of Periodontal Bone Loss in Single Rooted Teeth: A Radiographic Evaluation

Objectives: The aim of this study was to evaluate periodontal bone loss in radiographies of single foored teeth free of local factors.
Methods: Bone lass around 1667 teeth of 279 patients were determined by a denfal gauge on periapical radiographs. Intermaxiller statistical analysis of bone lass was conducted by ı-test. One way analysis of variance was used to highlight the differences between tooth groups.
Results: Periodontal bone lass was observed to be higher in the lower jaw. Incisors showed more bone lass rhan all other tooth groups followed by bicuspids and cuspids.
Conclusion: Significant bone loss patterns were observed between tooth groups. Root surface area might be one of the reasons, however, within the limits of this study this hypothesis cannot be investigated.